„Depresja to choroba, którą można i należy leczyć. Objawy depresji mogą mieć
charakter zarówno nawracający, jak i przewlekły.
Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) depresja stanowi główną przyczynę
niesprawności i niezdolności do pracy na świecie, jest także najczęściej spotykanym
zaburzeniem psychicznym.

Objawy depresji:
● Stopniowa utrata radości życia i odczuwania przyjemności, umiejętności cieszenia się
rzeczami i wydarzeniami, które do tej pory były odczuwane jako radosne, często aż
do całkowitego ich zaniku. Obniżenie nastroju, zobojętnienie, poczucie pustki.
Czasami zmienny, drażliwy nastrój, trudność w opanowaniu emocji oraz smutek,
płacz, który trudno kontrolować, impulsywność niezgodna z dotychczasowym
zachowaniem.
● Ograniczenie aktywności życiowej, stopniowa utrata dotychczasowych
zainteresowań, trudności w podejmowaniu różnych czynności i działań, aż do
skrajnego zaniechania tych czynności – na przykład niemożność wstania z łóżka,
wykonania najprostszych czynności higienicznych, jak ubranie się, umycie,
uczesanie. Stopniowa utrata energii życiowej i zmniejszenie wrażliwości na bodźce
emocjonalne. Wzmożona męczliwość, przewlekłe zmęczenie z ograniczeniem
codziennej aktywności. Czasami pobudzenie psychoruchowe z poczuciem
zwiększonego napięcia wewnętrznego, niepokoju oraz niemożnością znalezienia
sobie miejsca.
● Myślenie depresyjne to pesymistyczna ocena własnej przeszłości, teraźniejszości i
przyszłości, utrata poczucia własnej wartości, zaniżona samoocena, poczucie
bycia bezwartościowym, niepotrzebnym. Urojenia depresyjne (fałszywe sądy, w
których prawdziwość pacjent wierzy, pomimo daremnych prób skonfrontowania go
z rzeczywistością) dotyczące poczucia winy, braku jakichkolwiek perspektyw na
przyszłość dla siebie i rodziny. Obecność takich urojeniowych myśli jest
bezwzględnym wskazaniem do konsultacji u psychiatry.
● Zaburzenia koncentracji uwagi, poczucie pogorszenia pamięci i funkcji
poznawczych, które stopniowo ustępują wraz z postępującym leczeniem depresji i
poprawą nastroju.

● Zaburzenia snu w depresji przejawiają się często trudnościami w zasypianiu i
utrzymaniu snu, sen często jest płytki, przerywany. Charakterystyczne dla depresji
jest również częste budzenie się w godzinach porannych (3.00–5.00 rano).
● Często występuje zmniejszenie lub utrata apetytu.
● Spadek libido (popędu seksualnego) – brak ochoty na seks zarówno u kobiet, jak i u
mężczyzn często występuje w depresji. Zmniejszenie lub utrata zainteresowań sferą
seksualną może nasilać depresyjne poczucie zmniejszenia własnej wartości,
kobiecości, męskości, atrakcyjności.
● U kobiet mogą wystąpić zaburzenia cyklu płciowego i zaburzenia miesiączkowania.
Kiedy należy się zgłosić do specjalisty?
– Zawsze wtedy, gdy stan zdrowia psychicznego budzi szczególny niepokój danej
osoby lub otaczających ją ludzi.
– Wszystkie niepokojące zmiany w zachowaniu własnym lub bliskiej osoby,
które sugerują, że występują objawy depresji warto skonsultować ze
specjalistą. Nie należy ich bagatelizować i tłumaczyć – zwłaszcza, w
przypadku kiedy utrzymują się przez dłuższy czas i wywołują negatywne
skutki lub się nasilają. Nieleczone epizody depresji, zaburzeń nastroju mogą
pojawiać się nawet kilka razy w roku. To ważne, aby znaleźć przyczynę, a
następnie wdrożyć skuteczne leczenie ukierunkowane na dany problem i
potrzeby pacjenta. Warto również zwrócić uwagę na nasilenie objawów
depresji u zdiagnozowanych już pacjentów. Czasami potrzebna jest zmiana
podejścia terapeutycznego lub wdrożenie nowej formy farmakoterapii.
Leczenie depresji:
Celem leczenia depresji jest ustąpienie objawów i przywrócenie funkcjonowania na
poziomie sprzed choroby oraz zapobieganie nawrotom. Wybór metody i sposobu leczenia
zależy od preferencji pacjenta. Ważna jest również edukacja chorego i jego rodziny na
temat przyczyn, objawów, przebiegu, czasu trwania i następstw tej choroby. Bardzo istotne
jest regularne przyjmowanie leków, ponieważ przerwa w leczeniu jest pierwszym krokiem do
nawrotu. Do czasu uzyskania remisji objawów wizyty u specjalisty powinny się odbywać
nawet co 1–2 tygodnie, a następnie raz na 1–3 miesiące według zaleceń zależnych od
aktualnego stanu zdrowia psychicznego pacjenta.
Wskazane jest, aby leczenie depresji było kompleksowe, tzn. łączyło zarówno
metody farmakologiczne (właściwie dobrany lek/leki przeciwdepresyjne) oraz
psychoterapię (i/lub inne formy terapii czy zajęć terapeutycznych) i psychoedukację.

Cierpisz na depresję i szukasz wskazówek jak sobie pomóc i kontynuować proces
leczenia?
● Jeśli bierzesz leki przeciwdepresyjne – przyjmuj je według wskazówek lekarza.
● Uczęszczaj regularnie na terapię, mów lekarzowi czy psychoterapeucie o objawach i
pytaj, jeżeli masz jakieś wątpliwości.
● Obniż oczekiwania wobec siebie i nie przyjmuj zbyt dużej odpowiedzialności.
● Bądź dla siebie łagodny i wyrozumiały – dziel duże zadania na mniejsze i rób tyle, ile
potrafisz, nie potępiaj siebie, jeżeli coś ci się nie uda.
● Nie wahaj się prosić innych o pomoc, spróbuj rozmawiać z bliskimi o swoim
cierpieniu – rozmowa leczy.
● Staraj się, aby w Twoim życiu było mniej stresu, ogranicz obowiązki.
● Daj sobie czas – depresja nie zniknie w ciągu tygodnia, ale powtarzaj sobie, że
depresję można leczyć, nawet jeśli w to na ten moment nie wierzysz.
● Dbaj o swój organizm – staraj się spoczywać regularne posiłki i dbać o odpowiednią
ilość snu, dbaj o higienę, w miarę twoich możliwości postaraj się zapewnić sobie
choć odrobinę ruchu.
● Nie bądź perfekcjonistą i nie potępiaj siebie, jeżeli coś ci nie wyjdzie.
Jeśli szukasz pomocy dla siebie lub kogoś bliskiego – zadzwoń lub napisz do nas! – tel.
574 420 791 (Gliwice), 886 337 004 (Zabrze)