Terapie różnią się czasem trwania i podejściem do problemu. Krótkoterminowa
terapia skupia się na rozwiązaniu konkretnego problemu lub nauczeniu konkretnych
umiejętności w stosunkowo krótkim czasie, zwykle od kilku tygodni do kilku
miesięcy. Długoterminowa terapia przeznaczona dla osób z głębokimi lub
wieloletnimi problemami emocjonalnymi lub psychologicznymi. Może trwać od
kilku miesięcy do kilku lat, w zależności od potrzeb pacjenta.

Nie ma jednoznacznej reguły co do czasu trwania terapii, ponieważ zależy to
od indywidualnych potrzeb i problemów klienta oraz podejścia terapeuty.
Terapia krótkoterminowa może być pomocna w wielu sytuacjach, zwłaszcza
gdy potrzebne jest szybkie rozwiązanie konkretnego problemu lub kryzysu, na
przykład okresowego stresu, trudności w relacjach, problemów z samoregulacją
emocjonalną itp. Przydaje się kiedy chcemy nauczyć się konkretnych umiejętności
radzenia sobie z określonymi sytuacjami, takimi jak techniki radzenia sobie ze
stresem, komunikacja interpersonalna, czy zarządzanie czasem. Również jest
pomocna gdy chcemy zidentyfikować i zmienić konkretne, krótkoterminowe wzorce
myślenia lub zachowań, które utrudniają nasze codzienne funkcjonowanie. Gdy
mamy ograniczony czas lub zasoby finansowe na terapię, ale nadal chcemy
skorzystać z pomocy specjalisty.
Terapia krótkoterminowa może być bardzo skuteczna, po prostu gdy mamy
konkretny cel terapeutyczny i jesteśmy gotowi zaangażować się w intensywną pracę
terapeutyczną w krótkim czasie.
Oto kilka przykładów terapii krótkoterminowych:
1. Terapia poznawczo-behawioralna (CBT): CBT jest skuteczną formą terapii
krótkoterminowej, która koncentruje się na zmianie myślenia i zachowań, aby
poprawić samopoczucie i funkcjonowanie. Terapeuta i klient wspólnie pracują
nad identyfikacją szkodliwych myśli i wzorców zachowań oraz opracowaniem
strategii zmiany ich na bardziej pozytywne i zdrowe.
2. Terapia krótkoterminowa skoncentrowana na rozwiązaniach (SFT): SFT skupia
się na identyfikowaniu i wykorzystywaniu zasobów klienta oraz koncentruje
się na szybkim znalezieniu rozwiązań dla konkretnych problemów. Terapeuta i
klient pracują razem nad ustaleniem celów terapeutycznych i opracowaniem
strategii osiągnięcia tych celów w krótkim czasie.
3. Terapia interpersonalna krótkoterminowa (IPT): IPT koncentruje się na
poprawie relacji interpersonalnych poprzez identyfikację i rozwiązanie
problemów w komunikacji i relacjach. Jest to szczególnie przydatne w
sytuacjach, takich jak kryzysy małżeńskie, problemy rodzinne lub trudności w
relacjach międzyludzkich.
4. Terapia krótkoterminowa oparta na założeniach psychodynamicznych: Chociaż
terapia psychodynamiczna tradycyjnie jest długotrwała, istnieją również
skrócone formy terapii opartej na tych założeniach. Koncentrują się one na
identyfikowaniu głębszych przyczyn problemów emocjonalnych i pracują nad
ich rozwiązaniem w krótkim czasie.
5. Terapia krótkoterminowa oparta na technikach mindfulness: Terapia oparta na
technikach mindfulness może być również skuteczną formą terapii
krótkoterminowej. Koncentruje się ona na uczeniu klienta technik radzenia
sobie ze stresem i poprawie zdolności do świadomego doświadczania chwil
obecnych.
6. Terapia krótkoterminowa oparta na akceptacji i zaangażowaniu (ACT): ACT
jest formą terapii krótkoterminowej, która koncentruje się na zwiększeniu
świadomości siebie i wartości klienta oraz na akceptacji nieuniknionych
trudności życiowych. Pomaga klientom rozwijać elastyczność psychiczną i
podejmować działania zgodne z ich wartościami i celami życiowymi.

Jeśli z kolei chodzi o konkretne sytuacje życiowe, które mogą być
zakwalifikowane do terapii krótkoterminowej to są to na przykład okresowe
stresujące wydarzenia życiowe, takie jak problemy w pracy, konflikty rodzinne,
trudności finansowe lub problemy zdrowotne, które wymagają krótkoterminowego
wsparcia emocjonalnego i strategii radzenia sobie. Trudności w relacjach, takie jak
konflikty z partnerem, trudności w komunikacji z innymi lub trudności w ustaleniu
granic, które mogą wymagać krótkoterminowej terapii w celu rozwiązania
konkretnych problemów i poprawy interakcji. Kryzysy emocjonalne, takie jak
rozstania, utrata pracy, śmierć bliskiej osoby, które wymagają krótkoterminowego
wsparcia w radzeniu sobie z silnymi emocjami i adaptacji do zmian życiowych.
Zdarzenia traumatyczne, takie jak wypadki, przemoc czy nagła utrata, które mogą
wymagać krótkoterminowej terapii w celu radzenia sobie z traumą i przystosowania
się do nowych warunków życia. Problemy z samoregulacją emocjonalną, takie jak
nadmierna irytacja, trudności w kontrolowaniu gniewu czy zapanowaniu nad lękiem,
które mogą być skutecznie adresowane w ramach krótkoterminowej terapii
behawioralnej. Okresowe uczucie przytłoczenia, zmęczenia lub bezsilności, które
mogą być spowodowane stresem życiowym lub nadmiernym obciążeniem, a które
mogą wymagać krótkoterminowej interwencji terapeutycznej w celu poprawy
funkcjonowania i samopoczucia.
Terapia krótkoterminowa może być skutecznym narzędziem w radzeniu sobie z
tymi konkretnymi problemami i zapewnianiu krótkoterminowego wsparcia
emocjonalnego oraz strategii radzenia sobie.
Terapia długoterminowa może być natomiast korzystna dla wielu osób w
różnych sytuacjach, zwłaszcza gdy istnieją głęboko zakorzenione wzorce myślenia,
zachowań lub emocji, które wymagają czasu na zrozumienie i zmianę. Problemy
emocjonalne lub psychologiczne, które są złożone lub trudne do zidentyfikowania i
wymagają czasu na eksplorację i analizę również będą się kwalifikowały do terapii
długoterminowej. Podobnie jak istniejące długotrwałe lub wieloletnie i chroniczne
zaburzenia depresyjne, zaburzenia osobowości, PTSD, uzależnienia itp. Wtedy, kiedy
pacjent potrzebuje wsparcia w procesie osobistego rozwoju i zmiany życiowej a także
gdy terapia ma na celu nie tylko złagodzenie objawów, ale także pogłębienie
zrozumienia siebie i swoich relacji oraz wzrost samoświadomości. Również dla osób
cierpiących z powodu traumy lub znaczących wydarzeń w przeszłości, które
potrzebują czasu na przetworzenie i integrowanie doświadczeń.
Terapia długoterminowa zapewnia pacjentowi bezpieczne i stabilne
środowisko, w którym może eksplorować głębokie kwestie emocjonalne i
psychologiczne, a także pracować nad długoterminowymi celami terapeutycznymi.
Może to wymagać regularnych sesji przez wiele miesięcy lub lat, zależnie od
indywidualnych potrzeb pacjenta i postępów w terapii.
Terapia długoterminowa jest skuteczna dla osób z głębokimi lub
długotrwałymi problemami emocjonalnymi, psychicznymi lub relacyjnymi, ponieważ
koncentruje się na zrozumieniu nieświadomych procesów psychicznych i relacji
międzyludzkich, które wpływają na obecne funkcjonowanie jednostki. Terapia może
trwać od kilku miesięcy do kilku lat, w zależności od głębokości problemów. Terapia
długoterminowa pomaga osobom zmieniać negatywne wzorce myślenia i zachowań
poprzez identyfikację i modyfikację myśli i przekonań. Czas trwania terapii może być
różny, ale często obejmuje dłuższy okres, aby umożliwić trwałą zmianę zachowań.
Koncentracja na poprawie relacji interpersonalnych poprzez identyfikację i
rozwiązanie konkretnych problemów w relacjach może trwać od kilku miesięcy do
kilku lat, w zależności od potrzeb pacjenta.

Terapia długoterminowa jest zwykle zalecana dla osób z poważnymi
zaburzeniami psychicznymi, takimi jak depresja, zaburzenia lękowe, PTSD,
zaburzenia osobowości czy chroniczne problemy relacyjne. Jest to również przydatne
podejście dla tych, którzy szukają głębszego zrozumienia siebie i swoich relacji oraz
chcą dokonać trwałych zmian w swoim życiu.
Do terapii długoterminowej zwykle kierowane są osoby cierpiące na depresję,
zwłaszcza te z przewlekłymi lub nawracającymi epizodami depresji, mogą korzystać
z długoterminowej terapii w celu zrozumienia głębszych przyczyn swojego stanu
emocjonalnego i rozwinięcia trwałych strategii radzenia sobie. Również osoby z
zaburzeniami lękowymi, takimi jak zaburzenie lękowe uogólnione (GAD) czy
zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne (OCD), mogą wymagać długoterminowej terapii
w celu nauki skutecznych technik radzenia sobie z lękiem i redukcji objawów. W
przypadku zaburzeń osobowości, takimi jak borderline (BPD) czy narcystyczne
(NPD), pacjenci mogą korzystać z długoterminowej terapii w celu pracy nad
głębszym zrozumieniem siebie i swoich relacji oraz rozwinięcia zdrowszych
wzorców zachowań. Weterani wojenni, ofiary przemocy czy osoby doświadczające
traumatycznych wypadków, mogą korzystać z długoterminowej terapii w celu
przetworzenia traumy i osiągnięcia pełniejszej integracji psychicznej. Osoby
borykające się z uzależnieniami od substancji lub zachowań mogą wymagać
długoterminowej terapii w celu zrozumienia przyczyn swoich uzależnień i
rozwinięcia trwałych strategii radzenia sobie i utrzymania trzeźwości. Z terapii
długoterminowej powinni korzystać również pacjenci doświadczający
powtarzających się problemów w relacjach interpersonalnych, takich jak konflikty z
partnerem czy trudności w tworzeniu bliskich więzi, w celu pracy nad głębszym
zrozumieniem siebie i swoich wzorców relacyjnych.
Terapia krótkoterminowa zazwyczaj ma określoną liczbę sesji, które zwykle
mieszczą się w przedziale od 8 do 24 spotkań, chociaż może to się różnić w
zależności od potrzeb pacjenta i podejścia terapeutycznego. Jest to skoncentrowane
podejście, które ma na celu rozwiązanie określonego problemu lub nauczenie
konkretnych umiejętności w stosunkowo krótkim czasie. Z kolei terapia
długoterminowa jest bardziej elastyczna pod względem czasu trwania. Może ona
potrwać od kilku miesięcy do kilku lat, a nawet dłużej, w zależności od głębokości
problemów pacjenta, tempa postępów terapeutycznych oraz indywidualnych potrzeb i
celów terapii. Jest to podejście, które ma na celu głębszą pracę nad problemami
emocjonalnymi, psychicznymi lub relacyjnymi oraz umożliwienie trwałych zmian i
rozwoju osobistego.

Obie formy terapii mają swoje zalety i są odpowiednie dla różnych sytuacji
życiowych i potrzeb pacjentów. Ważne jest, aby wybrać odpowiednią formę terapii,
która najlepiej odpowiada Twoim potrzebom i celom terapeutycznym.

Jeśli szukasz pomocy dla siebie lub kogoś bliskiego – zadzwoń lub
napisz do nas! –
tel. 574 420 791 (Gliwice), 886 337 004 (Zabrze)